عکس در منطق به دو نوع است: عکس مستوی و عکس نقیض. در عکس، بر خلاف تناقض صدق و کذب قضیه تغییر نمیکند عکس مستوی یک قضیه، همارزش و معادل با اصل آن قضیه است. برای به دست آوردن عکس مستوی یک قضیه، باید جای موضوع و محمول آن را عوض کرد و کیف(سلب و ایجاب) را به حال خود گذاشت؛ در این صورت قضیهای را که به دست میآید معکوس قضیه اول مینامند. عکس یک قضیه صادق، حتماً صادق است. همچنین اگر قضیهای موجبه باشد، عکسش هم باید موجبه باشد، و اگر سالبه باشد، عکسش نیز سالبه است. در عکس مستوی، کمیت قضیه لازم نیست یکسان باشد؛ و از قضیه کلی، عکس جزئی نیز قابل استنتاج است.
قضیهٔ موجبهٔ کلیه به موجبهٔ جزئیه منعکس میشود: مثلاً قضیهٔ «هر فلزی رساناست» در حال عکس چنین میشود که «بعضی رساناها فلز هستند» یا قضیهٔ «هر ایرانی آسیایی است» عکسش این است که «بعضی آسیاییها ایرانی هستند.» علت این که موجبهٔ کلیه به موجبه جزئیه انعکاس مییابد این است که در قضایای حملی معمولاً محمول اعم از موضوع است و بنابراین نمیتوان آن را به صورت کلّی منعکس کرد؛ مثلاً نمیتوان گفت: « هر آسیایی ایرانیاست.» موجبه جزئیه به موجبه جزئیه منعکس